Сэнсэртэл хамт дуулаач

Төрөлхи чанар гэж байх. Хэзээ ч яаж ч хичээгээд  цухалздаг шиг байгаа юм. Их жижигхэн зүйл дээр ч ажиглагдана. Би ч ялгаагүй нэг тийм хачин муухай зантай.

 Хүний дор орохгүй, дор хүмүүсээр өрөвдүүлэх дургүй. Сэтгэл тавгүй хэрнээ сэнсэртэл хамт дуулаач гэж хүн гуйх дургүй. 

 Найз нь нэг тиймэрхүү.. гэж эхлэв үү үгүй юү, харин тиймээ би ч бас гэж ирээд л өөрийгөө ярьж гарах. Тэгээд дахиад л өөр нэгний зовлонг сонсох, дотроо залхах, тэгсгээд тэрний оронд орондоо ороод ганцаараа бодох нь жаргал санагдах. Өчнөөнөөр урсгамаар санагдсан үгээ хураагаад дуугүй гарч одох.

Өчигдөржин юмаа гээсэн хүн шиг, юу ч юм хүлээсэн хүн шиг хоосров. Энгийн өдрүүдэд уйдаж хамт зугаалдаг найзуудаас утасны дуудлага ч алга. Номын дэлгүүр оров. Явган алхав. Үсээ өөрөөр самнаж, хамгийн гоё даашинзаа өмсөв. Шинэ кино үзэв. Худлаа ч гэсэн инээдээр өнөөдрийг угтав. Хүмүүс тоть шиг юу байна гэж асууна. Юу ч болоогүй мэт нам тайван хариулна. 

Харин дотор минь хана үгүйлэгдэнэ. Тулж түшиж зогсож болмоор, бодлоо ил дэлгэж болмоор үнэн дутна. 

Амьдрал ирэх, явах тохиол тавилангаас хүнийг таньж сур гэсэн болохоор нь ингэж бодлоо. Бусдаас юу ч битгий хүлээж бай. Бүгд л юм бүхэнд өөрийгөө боддог.  Өнөөдөр найзад минь гунигтай байгаа тухай бус өөрийг минь хэн ирж тайвшруулах бол гэж хардаг. Жаргалтай үедээ харин чамайг мартдаг.

Тийм болохоор нь би тэрийгээ хэлдэггүй тийм нэг хачин зантай. Хүнд төвөг уддаггүй, төвөгшөөх хүмүүст сэтгэлээ уудалдаггүй өөдгүй араншинтай.